Demirtaş; Bursa’nın Osmangazi ilçesinin bir mahallesidir. 2007 yerel seçimlerine kadar belediye olan Demirtaş, seçimlerden sonra Osmangazi ilçesinin mahallesi olmuştur. Bursa merkezinin 7 km. kuzeyindedir. 5000 yıldan bu yana yerleşime sahne olan Bursa’ da ilk yaşam buluntularına Demirtaş höyüğünde rastlanmıştır. Bu höyükte genellikle elde ve az miktarda çarkta yapılmış kase küp ve testilere ait seramik parçaları bulunmuştur. Buluntular erken bronz çağa ait olup M.Ö. 2500 yıllarına aittir.
Osmanlı dönemindeki fetihler Demirtaş ve çevresinin nüfus yapısında belirleyici olmuştur. Zorunlu göçler nüfusun değişmesiyle Demirtaş günümüzdeki şeklini almıştır.
Mysia, Bithynya ve Frigyalılar kendi benliklerini yitirip helenleşmişlerdir. Dilleri Rumca olmasına karşın Yunanistan bölgesinden farklılıklar gösteriyordu.
Osmanlıların bu bölgeye gelmesiyle birlikte buradaki medeniyetler kıyı bölgelerine doğru bölgeyi terk etmişlerdir.Fatih Sultan Mehmet zamanında Yunanistan’ın fethiyle (1458) Anadolu’dan bir çok Türk Yunanistan’a yerleşmiştir. Osmanlıları gerileme ve çöküş döneminde Milliyetçi ayaklanmalar artmış bir çok ulus bağımsızlık mücadelesine girmiştir. Yunanistan 1830’da Londra Antlaşması ile bağımsızlığını kazanmıştır. Başlangıçta Yunanistan sadece Mora ve bazı adaları içerdiğinden ilk zamanlar nüfus sorunu ortaya çıkmamıştır. Balkan savaşları ve ardından 1913’de Selanik ve Makedonya’nın Yunanistan’a verilmesi bu bölgede yerleşik Türkler için zor günlerin başlangıcı olmuştur. 1.Dünya savaşında Osmanlının yenilmesi Batı Trakya’da yaşayan Türkleri çok daha zor durumlara sürüklemiştir. Bu dönemde Bursa ve civarında dağlık kesimlerde Türkler ova ve kıyı bölgelerinde Rumlar yaşamaktaydı. Demirtaş bu Rum köylerinden birisi idi. Resmi kayıtlarda 1787 yılında kurulduğu anlaşılan Demirtaş’a 1924 Mübadele göçmenlerinin yerleştirilmesiyle Demirtaş şimdiki yapısını kazanmıştır.
1924’de 24 Temmuz 1923 Lozan Antlaşmasının nüfus değişimi “Batı Trakya daki Türkler ve İstanbul’daki Rumların karşılıklı olarak değiştirilmesi kabul edilmiştir.” maddesine istinaden Demirtaş’a Langaza ve Drama’dan 440 hane yerleştirilmiştir. Langazanın kuzeydoğusundaki 300 haneli Gırmış’tan 220 hane Drama’dan 200 hane Demirtaş’a iskan edilmiştir.
1908 yıllığına göre Demirtaş’ta 517 hane yaşamaktaydı. 1944’e kadar muhtarlık olarak yönetilen Demirtaş 1944’de kendine 20 köy bağlayarak nahiye haline getirilmiştir. Demirtaş’a bağlı olarak; Dürdane, Selçukgazi, Karabalçık, Seçköy, Avdancık, İsmetiye, Panayır, Izvat, Çeltik, Yeniceabat, Armut, Biladiyunus, Dereçavuş, Aksungur, Ahmetbey, Çağlayan, Gündoğdu, Ovaakça, Alaşar, Hamitler köyleri vardı.
1787 lerde kasabanın ilk kuruluş yeri kırantepe olarak adlandırılan yerin güney kesimlerinde yaklaşık 110-130m. yükseklikteki daha sonra camiye çevrilen Tha Otokos kilisesi civarıdır. Bir dağ eteği köyü olan Demirtaş zaman içinde ovaya doğru gelişmiştir. Yunanistan dan geçen göçmenler Demirtaş’ta Rumların bıraktıkları meskenlere yerleştirildi. Bu meskenler yeterli kalmayınca geriye kalanların isteğiyle Demirtaş arazisinin bir bölümü birer dönüm olarak bunlara tahsis edildi. Bu şekilde oluşan mahalleye Yeni Mahalle denildi. Demirtaş’ın ovaya doğru gelişmesinde en önemli olay 1930’da bataklıkların kanallar vasıtasıyla kurutulmasıdır.
Demirtaş’da 1954 yılında Belediye teşkilatı kurulmuştur. Demirtaş tarihinde önemli dönüşüm noktalarından biride Demirtaş organize Sanayi bölgesinin kuruluşu, Tofaş tesislerinin yapımıdır. 1969 yılında Tofaş’ın kurulmasıyla başlayan Demirtaş’ın sanayi bölgesi haline gelişi 1991 yılında Demirtaş OSB kurulmasıyla uç noktasına ulaşmıştır.